Nederland koploper als het gaat om circulaire landbouw

Het is de week van de circulaire economie. Aangejaagd door de overheid wordt Nederland meegenomen richting een liefst volledige circulaire economie in 2050. Maar wat is een circulaire economie precies binnen de landbouw? En hoe presteert onze Nederlandse vleessector?

Er gelden wel meer dan 100 verschillende definities voor circulaire economie, vaak toegespitst op een specifieke branche of sector. Gaat het over de voedselketen, dan noemen we dit circulaire landbouw. Hierbij blijven grondstoffen en producten zo lang en zo hoogwaardig mogelijk in de kringloop door volledige benutting van grondstoffen, kwalitatief gebruik van biomassa en recycling van reststromen.

Nederland wereldwijde koploper
In 2018 stelde de toenmalig directeur van de directie Plantaardige Agroketens en Voedselkwaliteit dat Nederland wereldwijd voorop loopt als het gaat om circulaire landbouw. “Er vinden in ons land innovaties plaats waar de rest van de wereld ook profijt van heeft”, benadrukte hij. Nederland presteert goed op dit gebied. Onze productieketens, marktpartijen en individuele ondernemers zetten al jaren in op een integraal duurzame productie. En ook Nederlands vlees wordt zo groen mogelijk geproduceerd, met een lage footprint en hoge standaarden rond dierenwelzijn.

Veehouderij blijft innoveren
Koploper of niet, de veehouderij werkt volop door om de footprint verder verlagen. Om de dierlijke ketens verder te verduurzamen werken plantaardige sectoren en de veehouderij samen om de bodem gezond te houden en reststromen te verwerken.

Zo produceren we Nederlands vlees op een duurzame manier:

Verwerking van reststromen: Een groot deel (43%) van het diervoer bestaat uit reststromen uit de levensmiddelenindustrie, waarmee verspilling flink wordt tegengegaan. Zie: Nevedi grondstoffenwijzer.

Geen bijdrage aan ontbossing: De Nederlandse veehouderij draagt niet bij aan ontbossing -van tropisch regenwoud- door alleen grondstoffen te gebruiken van 100% gecertificeerde oorsprong (b.v. sojaschroot).

Lage footprint: Nederlands rundvlees komt voor het overgrote deel van melkkoeien, daarmee dienen de dienen een dubbel doel: voor ca. 96% melk en 4% vlees. Zo is de werkelijke footprint van Nederlands rundvlees vaak lager dan vaak wordt gesteld in de media. Zie: Infographic carbon footprint.

Lage footprint: Nederlands varkensvlees heeft een lage footprint en is op productniveau vergelijkbaar met veel plantaardige alternatieven, zoals tofu. Zeker als je hogere voedingswaarde van vlees en die van de ‘vervangers’ reëel mee rekent.

Lage waterfootprint: De waterfootprint van Nederlands rundvlees is ruimschoots minder dan de helft van het wereldwijde gemiddelde. Het meeste waterverbruik bestaat uit het benutten van regenwater dat op weilanden wordt omgezet in gras. Zie: Infographic water footprint.

Volledige verwaarding: In Nederland benutten we het hele dier voor vlees, vleeswaren en vele bijproducten, vaak ook bestemd voor het buitenland.

Lage energie- en milieudruk: De Nederlandse vleessectoren (slachterijen/verwerkers) zijn in nieuwbouw en in productieprocessen volop bezig met het reduceren van de milieudruk en energiegebruik. Ook veel Nederlandse veehouders doen aan energieopwekking, met zonnepanelen, windmolens en vergistingstechnieken.